سفارش تبلیغ
صبا ویژن

از تفرش بیشتر بدانیم
قالب وبلاگ

در محله مشهد در مجاورت امام زاده محمد اب انبار ی وجود دارد 
که بنا بر سنگ نبشته ای که در سردر ان وجود دارد قدمت این بنا
به بیش از 220سال پیش می رسد که به نظر می رسد که قبل از به 
وجود امدن تکایا در تفرش مردم شیعه ی این دیار در ماه محرم در 
جوار امام زاده محمد به سوگواری و تعزیه خوانی می پر داختند 
که این اب انبا ر جهت رفاه حال زایرین و سوگواران ساخته شده
است
[IMG][/IMG]

[IMG][/IMG]

[IMG][/IMG]


[ یکشنبه 89/9/21 ] [ 1:26 عصر ] [ محمد رضامشهدی ] [ نظرات () ]

ماه محرم در تفرش


ایام دهه اول محرم در منطقه فم تفرش در پنج محله شامل میانده-زاغرم-ششناو-خلچان و مشهد از صبح روز اول محرم با مراسم قدیمی علم گردانی از درب منازل اشخاصی که صاحب علامتهای یک تا چند ین تیغه با سلام وصلوات وصرف شیرینی و شربت به سوی تکیه های محل مربوطه اغاز میشود
طبق روال این سالها همه روزه در صبح وظهر عصردرتکیه های خلچان میانده وششناومجالس تعزیه های مختلف برگزار میشود وشب اهالی هر محله در تکیه های محل خود اجتماع کرده وپس از مراسم روضه خوانی به سینه وزنجیر زنی میپردازند ودر شبهای نهم ودهم محرم دسته جات عزا داری هر محل درقالب دسته های سینه زنی وزنجیر زنی به تکیه های دیگر محله ها میروند وبه عزا

داری بزای امام حسین ویاران باوفایش میپردازند


این مراسم تا روز عاشورا ادامه پیدا میکند وتا ظهر عاشورا که تعزیه شهادت امام حسین (ع) در یکی از تکیه های میانده یا ششناو برگزار میگرددوسپس عزاداران بابلندکزدن نخل ان محل بهسوی امامزاده محمد (ع)محله مشهدحرکت کرده ودر انجا به عزا داری میپردازندوسپس به محله خود باز گشته ودر کوچه های محل نیز اقدام به سینه زنی و قبلاعلم گردانی می کردندوسرانجام در شام عاشورامراسم شام غریبان بهمراه تعزیه بازار شام(به اسارت رفتن بازماندگان حادثه عاشورا)برگزار میگردد


[ پنج شنبه 89/9/11 ] [ 1:27 عصر ] [ محمد رضامشهدی ] [ نظرات () ]

استان مرکزی، تهران، خراسان، اصفهان از جمله استانهای دارای تعزیه قابل توجه هستند اما تحقیق در مورد تعزیه تفرش نشان داده است بیشترین تعزیه خوانان کشور از این خطه برخاسته اند.

تعزیه در تفرش جزیی از زندگی مردم است و همه خانواده های تفرشی را درگیر خود کرده است. بوی تعزیه قدیمی درحسینیه های چوبی معروف تفرش که قدمت چندصد ساله دارد انسان را مست می کند.

رضا حیدری یکی از تعزیه خوانان مشهور کشور است که نمونه ای از خطه تفرش است.

وی در سال 1318 خورشیدی و در مهد تفرش متولد شد وی ازجمله شبیه خوانهای مشهور است که این حرفه را از اوان کودکی نزد پدر خویش آموخت و توانست نسل فعلی شبیه خوانی ایران را پرورش دهد.
[IMG][/IMG]
استاد حیدری، محقق و نسخه نویس، هنرمندی است زبردست در اجرای نمایش تعزیه و از جمله معدود شبیه خوانهایی است که مطالعات تحقیقاتی در زمینه تعزیه و تاریخ اسلام داشته و در راه اصلاح تحریفات موجود در تعزیه نامه ها تلاشهای فراوانی کرده و این ویژگیها، وی را از سایر شبیه خوانها متمایز ساخته است.

او که از صدایی شیوا بهره می برد، آشنایی کامل به دستگاه های موسیقی اصیل سنتی دارد و به گفته شبیه خوانهای صاحب نام معاصر، استادی مسلم و جزو برجسته ترین شبیه خوان های این سرزمین است.

دکتر سیدمحمد میرشکرایی در مورد رضا حیدری می گوید: وی تعزیه خوان هنرمند و مشهور است که با وجود داشتن نزدیک به 68 سال سن در حرکات و در کشش صدا جوانان را وامی گذارد.

و از این دست در تفرش و کم نیستند و اینها تنها نمونه هایی هستند از خیل تعزیه خوانان معروف تفرش

تعزیه، میراث فرهنگى آئینى ملت ایران است و گرچه تعزیه‌خوان‌ها نیز هر سال خود را براى این نمایش آماده مى‌کنند تا این میراث زنده بماند و نسل‌هاى بعد نیز از آن بهره ببرند با این حال انتظاراتی دارند که به حق است.

وجود بیش از ده هاتعزیه خوان در تفرش در حالی است که پیش از آن این تعداد دو و سه برابر این تعداد بوده و تعزیه خوانی فرهنگی مطرح در میان مردم بوده است.

گرچه بخشی از رکود تعزیه به دلیل توسعه رسانه های گروهی مانند تلویزیون است با این حال این هنر بیش از این می تواند در توسعه دینی و فرهنگی جامعه نقش داشته باشد.

صحنه هایی چون مادرانی که کودکان خود را در آغوش شبیه خوان امام حسین می دادند و از کاسه آبی که در دستان حضرت عباس بود می خورند، کمرنگ شده است اما اعتقاد مردم کمرنگ نشده و همچنانکه در هئیتها سینه زنی می کنند و در نوحه ها اشک می ریزند به لحظه لحظه مظلومیتی که امام حسین در تعزیه می کشد اعتقاد دارند و شاید نمود بیشتر فرهنگ تعزیه در گروی رفع مشکلات سر راه این هنر دینی و آئینی است.

دغدغه اصلی تعزیه خوانان توجه به این هنر دینی است آنها نه دوست دارند تنها هنر خوانده شود و نه از هنر بی بهره باشد.

توجه به اصول اصیل تعزیه در اجرا، انتخاب تعزیه خوان، ایجاد زمینه های تعزیه خوانی و حمایت علما و مسئولان از اجرای تعزیه و جلوگیری از تشریفاتی شدن این هنر دینی مهمترین خواست تعزیه خوانان تفرش است.
[IMG][/IMG]
تعدادی از شبیه خوان های تفرش 

- پرویز آبایی
- داوود آبایی
- نقی بیاتی
- علی ترابی
- حمید حیدری
- رضا حیدری
- عباسعلی حیدری
- مجتبی حیدری
- محمد رضایی-افتحی-ابوالفضل صابری
-ابوالفضل ابایی-حمید شاه حسینی-جواد مومنی-



[ پنج شنبه 89/9/11 ] [ 1:22 عصر ] [ محمد رضامشهدی ] [ نظرات () ]

آب‌انبار بلور محله فم تفرش، اثری به جا مانده از دوره قاجار است
آب‌انبار بلور در کوچه بلور محله فم تفرش واقع شده است. این بنا در نزدیکی تکیه زاغرم قرار دارد. این بنا برای تامین آب اهالی محل به ویژه در تابستان بوده است.

به‌سبب نبود سندی دال بر تاریخ بنای این آب انبار نمی‌توان تاریخ دقیقی برای آن در نظر گرفت؛ ولی با توجه به سبک و سیاق ساخت و بنای اطراف آن، به احتمال بسیار، بنای مورد نظر مربوط به دوره قاجار می‌باشد و تا دهه 1340 خورشیدی از آن استفاده می‌شده است و پس از انجام لوله‌کشی آب آشامیدنی در شهر مذکور به تدریج رونق افتاده است. بنا به قول اهالی سازنده بنا و بانی آن حلاج میرزا حسین ملقب به بلور بوده است.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران، سردر و راه پله پاشیر آب انبار در ضلع شمال شرقی بنا تعبیه شده است و در حد وسط هر یک از اضلاع غرب و شرق یک بادگیر بنا گردیده شده است و به جهت جلوگیری از ورود حیوانات و افراد متفرقه به محوطه آب انبار در سه سمت بام بنای فوق دیواری خشتی و گلی بنا شده است. 12 ستون، 18 جرز، 20 گنبد و همچنین 2 غلام گردش مخصوص هوا، اسکلت و فضای اصلی مخزن آب انبار را تشکیل مب دهد.

تمام جرزها و ستونهای آب انبار با تیرهای چوبی به یکدیگر کلاف کاشی شده‌اند یک راه پله جهت تشخیص میزان آب و نیز در مواقع ضروری جهت لایروبی و انتقال نقاله و رسوبات به بیرون استفاده می‌کرده‌اند و عمده مصالح بکار رفته در این شامل خاک، خشت، گچ، آهک، چوب، آجر و سنگ می‌باشد.

تزئینات این آب انبار شامل تزئینات آجری و نیز رسم بندی بر سردر ورودی پاشیر و همچنین در بخش فوقانی دو بادگیر بنا شده است.

سه صفت عمده معماری این بنا به ترتیب عبارتند از: 1- ساخت یک دستگاه گردش با پنج دهانه با فاصله‌های معین نسبت به هم در هر سمت شرق و غرب مخزن که رابطه بین ساقه بادگیر و فضای مخزن به منظور هدایت و تقسیم برودت هوا و تهویه بوده است.

بنای عام‌المنفعه آب انبار در تاریخ 23/5/1378 به شماره 2336 در فهرست‌ آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
2- استحکام گنبدهای بیست گانه سنگی و کلاف کشی ستونها و جرزها به وسیله تیرهای چوبی 3- ساخت قسمهای راه پله پاشیر “پاشویه” و پله‌های بیست و یک گانه همراه با دیوار طرفین و نیز سقف که همه از سنگ ساخته شده است.
ع
آب انبار بلور تفرش در تاریخ 23/5/1378 به شماره 2336 در فهرست‌ آثار ملی ایران به ثبت رسید.
این بنا در دوره قاجاریه به همت میرزاحسین وزیر ملقب به بلور از افراد خیر تفرش در محله زاغرم شهرستان‌ تفرش‌ احداث شد.

به همت سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری استان مرکزی آب انبار بلور تفرش تبدیل به موزه صنایع‌دستی شد.

مسئول موزه‌های سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری استان مرکزی ضمن بیان این مطلب  گفت: این موزه در آب انبار بلور تفرش، بنای تاریخی متعلق به دوره قاجار ایجاد شده است.

ه موزه صنایع‌دستی تفرش از دو بخش ایجاد شده است، گفت: بخشی از این موزه به بازارچه صنایع‌دستی اختصاص دارد و بخشی دیگر متعلق به موزه مردم‌شناسی است.

در بازارچه صنایع‌دستی، آثار صنایع‌دستی بومی منطقه و در بخش مردم‌شناسی پیکره‌های مردم‌شناسی با پوشش محلی به نمایش گذاشته می‌شود.

برای گردآوری اشیاء این موزه فراخوان خواهیم داد تا هر کس که شیء تاریخی دارد در صورت تمایل آن را به موزه تحویل دهد.

. این بنا که تا 4 دهه پیش از آن بعنوان یک بنای عمومی وهمگانی‌استفاده می‌شد امروزه به یکی ازجاذبه های تاریخی شهرستان تفرش تبدیل و به ثبت رسیده است . این بنا در دوره قاجاریه به همت میرزاحسین وزیر ملقب به بلور از افراد خیر تفرش در محله زاغرم شهرستان ‌تفرش ‌احداث شده و 600 متر مربع زیربنا دارد و از آجر, سنگ , آهک و گچ در ساخته شده است


[ سه شنبه 89/9/2 ] [ 7:49 صبح ] [ محمد رضامشهدی ] [ نظرات () ]



درختان معروف تفرش 
تفرش به شهر گردو و بادام معروف است. درختان کهنسال چنار نیز در جای جای تفرش وجود دارند که عمر آنها بعضا به هزار سال می رسد. این درختان معمولا در کنار مکان ها و بناهای تاریخی واقع شده اند. 

درخت چنار 
بزرگترین چنار در کنار «مسجد جامع ششناو» و دیگری در روستای «دینه گرد» یا «دینیجرد» در کنار بقعه عزیز پیغمبر(ص) قرار دارد که 9 متر محیط و 8/2 متر قطر دارد. 

درخت گردو 
بزرگترین درخت گردو با محیط 6 متر و قطر 9/1 متر در روستای تراران بالا (دلارام) قرار دارد. این درخت دارای 5 شاخه اصلی است که هر یک خود به اندازه یک درخت تنومند است. و سالانه 15000 عدد گردو می دهد، در صورتی که یک درخت بزرگ گردو در سال حداکثر 3000 عدد گردو محصول می دهد.
درخت چناروقف محله
بامحیط7متروارتفاع13متردرکنارمسجدتاریخی وقف محله قراردارد
چنار میانده
این درخت باارتفاع بیش از 12متردرکنارتکیه میانده قراردارد


[ دوشنبه 89/9/1 ] [ 6:57 صبح ] [ محمد رضامشهدی ] [ نظرات () ]

امامزاده ابوالعلی

امامزاده ابوالعلی مهدیمهدی بن محمد از نوادگان امام جعفر صادق (ع) می باشند. 
از معماری گنبد بنظر می رسد که این بنا از ساخته های قرن هشتم ه.ق. دوره ایلخانی باشد و به دلایلی به طور کامل به پایان نرسید، ولی از نظر معماری قابل توجه است. ایوانها و رواقهای اطراف آن از الحاقات عصر صفوی است. 
در جوار این بقعه چنار کهنسالی با شاخه های سترگ قرار دارد که شاید بتوان قدمت آن را فراتر از قدمت بقعه دانست. 
ورودی بنا یک درب چوبی قرار داشت که روی آن تماما از آیه های مختلف کنده کاری شده بود، تاریخ ساخت این درب نیز 1073 ه.ق می باشد. 
بقعه ابوالعلاء در کنار پارک حکیم نظامی تفرشی و در خیابان شهید بهشتی شهرستان تفرش واقع شده است.
این بنا در تاریخ 4/11/1355 با شماره 1344 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.

"اپلود


[ شنبه 89/8/29 ] [ 11:30 عصر ] [ محمد رضامشهدی ] [ نظرات () ]
آغاسته کردن :پر کردن 
پتله:گندمپخته و دستاس شده 

تنده گیره زرد الوی درشت 
چقلی :شکایت 
خسگول : مدفوع الاغ 
گیلیوار : مار مولک 
مزگو: هاون سنگی 
واج رفتن:سرگرم شدن 
ملیچ:گنجشک 
سوک : کنج -گوشه 
چپوش : بز نر 
غلو : زیاد 
زءیر : اسهال 
رشمه : طناب 
دارتک : دارکوب 
دانگو : مغز بادام تلخ بو داده 
خش خشک : اهسته اهسته 
چپال : چپ دست 
خسنک : بختک کابوس 
پت : پوزه 
بوا کور : جغد 
قزقان : دیگ 
اسدوم : انبر 
اسگلیدن: پاره شد

[ دوشنبه 89/8/17 ] [ 1:32 عصر ] [ محمد رضامشهدی ] [ نظرات () ]

  صنایع دستی تفرش


در زمانهای قدیم چیزی به نام صنایع دستی به مفهوم و مصرف امروزی وجود نداشت. بلکه شاغلین در حرفه های مختلف از روی ذوق و هنر استعدادی خود جنبه های زیباسازی به محصولات خود می دادند. پس ریشه صنایع دستی را می بایست در استادان مشاغل قدیمی مختلف یافت که به منظور تامین روزی خود و خانواده و همچنین به منظور نیاز مصرف کننده دست به تولید محصولات می زدند. نه برای تزئین صرف و دکوراسیون.
مردم هر منطقه از روی وجود زمینه تولید و یا استعداد و شرایط جغرافیایی طبیعی محل سکونت خود دست به تولید محصولات مورد نیاز زندگی خود می زدند و برای جبران محصولات دیگری که دچار کمبود پان بودند به ناچار با برقراری ارتباط با دیگر مردم به عرضه محصولات می پرداختند.
برای نمونه در قدیم کرباس بافی و تولید کبریت جز محصولات اهالی روستای کهک بود و برای عرضه این محصولات به بسیاری از نقاط دور و نزدیک سفر می کردند. همین موضوع باعث می شد استادانی در حال رفت و آمد به دیگر مناطق باشند.

آهنگری
یکی از شاخص ترین استادان آهنگری که برای ساخت ابزار آلات کشاورزان از تفرش به منطقه رودبار سفر می کرد مرحوم استاد اکبر حاجیان آهنگری مستعد و مبتکر بود که حتی با وجود بی سوادی وقتی پای پیاده به روستاهای رودبار می رفت و سفارش و یا بیعانه می گرفت و ماهها بعد محصولات ساخته شده را برای تحویل به آنجا می برد. اسامی همه افراد و تمامی حساب و کتابها را در حافظه خود نگاه می داشت. استاد حاجیان بعدها یک کارگاه آهنگری ثابت در بازار ترخوران به راه انداخت و تا سن 83 سالگی به ساخت ابزاری مانند : انواع قیچی – داس- تبر- تیشه- کلنگ – شانه قالی بافی- انواع کارد و چاقو پرداخت. کاردهای ساخت ایشان در سطح استان مرکزی معروف است. استاد حاجیان در آخرین ماه های عمر خود هم مجبور بود چکش سنگین بر آهن گداخته بکوبد زیرا حق و حقوقی به نام بازنشستگی برای چنین استادان بزرگی وجود ندارد.

گیوه دوزی
بدون کفش زیر پا نمی توان به کار فعالیت پرداخت. استادان گیوه دوز زیادی در محله ترخوران (بازار) وجود داشتند و به تولید گیوه های محکم و دست و دوز می پرداختند که جوابگوی کار کشاورزان در مزارع و بیابان باشد. استاد عباس فضلی از آخرین و بهترین گیوه دوزان تفرش محسوب می شود.

تنور سازی
در هر خانه وجود یک تنور بسیار واجب بوده و خانه قدیمی را نمی توان یافت که در آن تنوری نصب نشده باشد . فن ساخت تنور بسیار خاص و متقاوت بوده و با آن که از گل ساخته می شود اما مراحل ساخت آن هیچ شباهتی به سفالگری ندارد. مر حوم استاد ولی اله قاسمی از آخرین و بهترین تنور سازان تفرش و یا حتی استان مرکزی بود و چقدر افسوس که این اساتید ماهر شاگردی ندارند که علم و هنر خود را به نسل های آینده انتقال دهند.

قالیبافی و گلیم بافی
قالیبافی را می توان گل سرسبد هنر ایرانی دانست و در جهان به آن افتخار کرد. قالیبافی و گلیم بافی در زمانهای قدیم در این منطقه دارای رونق خاصی بود . در سه منطقه رودبار – تفرش – فراهان سه سبک و نقش متفاوت وجود داشت هرکدام دارای نقش انحصاری برای خود بودند مانند نش بازرجان – فیض آبادی و فراهان که دارای شهرت جهانی نیز هستند. اما افسوس که تولید و بافت قالی در این سه منطقه تقریبا به صفر رسید ه است.
مس
در استان مرکزی از قدیم حرفه مسگری رایج بوده است اما امروزه با روی کار آمدن ظرف های استیل، ملامین، بلور و چینی ، این صنعت با رکود بسیار روبرو شده است.
در اراک به جز معدود استادان قدیمی ، دیگر کسی به این حرفه اشتغال نمی ورزد. اما در شهرستان تفرش این حرفه به صورت دیگری جلوه کرده است: ساخت ظروف مسی فانتزی و کوچک.
اساس این کار الگوبرداری از ظروف مسی بزرگ، مانند پارچ، آفتابه، سینی، دیزی، تاس، هاون و دیگر ظروف است و در ساخت آن که مشتمل بر 30 قطعه هستند ابزار مخصوص، حوصله و دقت بسیار دخالت دارد.
این ظروف خیلی کوچک خیلی سریع مورد استقبال مردم و گردشگران قرار گرفت و افراد مختلفی وارد بازار این هنر شده و مشغول تولید و عرضه این محصولات شدند. از اینجا بود که این محصولات جزو هنر اختصاصی صنایع دستی و اصلی ترین سوغات هنری تفرش شد. بیشترین سازندگان این ظروف مسی جوانان و در پاره ای اوقات زنان هستند.
طرح ساخت ظروف مسی تزئینی و کوچک حدود 30 سال پیش (1355) توسط عبدالرضا کاظمی (همراه با برادر وی داوود کاظمی) هنرمندان ناشنوای تفرشی ابداع شده است.
هم اکنون این هنرمند ناشنوا علاوه بر ساخت ظروف مسی ، به طراحی و ساخت وسایل قدیمی مانند قفلهای عهد قاجار، ترازو و قپان، کشکول و تبرزین، چراغهای قدیمی، سماور و درهای قدیمی می پردازد. این محصولات در شهرهای اصفهان، تهران، زنجان، کرمان، مشهد و بسیاری از شهرهای ایران توزیع می شوند. متاسفانه به دلیل عدم وجود بسته بندی و نداشتن اسم و رسم، این محصولات در هر شهری به هر نامی و با هر قیمتی به فروش می رسد.
متاسفانه این صنعت زیبای کهن به علت گرانی مواد اولیه، نوسان بازار فروش و توجه ناکافی سازمان صنایع دستی ، رونق اولیه خود را به عنوان یک حرفه از دست داده و به حرفه ای تفننی و سرگرم کننده تبدیل شده است. این وظیفه ماست که با حمایت ها و همفکری خود دست به اقداماتی بزنیم تا بتوانیم این صنعت را به جایگاهی که باید داشته باشد برسانیم.


معرق با ساقه گندم
سرکار خانم  بینا در حال حاضر مشغول به انجام این هنر هستند و تابلوهایی را با استفاده از ساقه گندم تهیه می نمایند.

خط و خوشنوسی از دیگر هنرهای مردم تفرش باید به خوشنویسی اشاره کرد که اساتید و بزرگان زیادی را در این زمینه داشته ایم.

سایر : سبد بافی - گلدوزی - کبریت سازی قدیم - کیسه حمام

[ چهارشنبه 89/8/12 ] [ 8:40 عصر ] [ محمد رضامشهدی ] [ نظرات () ]







ابراهیم کاریابی
« تفرشیها هر کجا باشند نسبت به موطن اصلی خویش علاقة وافر و حیرت آوری دارند که در میان تمام اقوام زبانزد میباشد.» مردمی که همیشه در مواقع انجام کارهای عمومی و عام المنفعه برای کمک و همیاری پیش قدم می*گردند.

از قدیم الایام تفرش در تقسیمات کشوزی بهصورت بخشی از شهرستان اراک منظور شده بود که مرکز بخش « شهر فعلی تفرش » از دو قسمت یا دو محلة بزرگ نزدیک به هم بهنامهای فم و طرخوران تشکیل می شد.

ابراهیم حاج قربانی در سال 1281 در محلة فم تفرش در خانوادة مذهبی قدم به عرصة وجود گذاشت و سنین جوانی را در تفرش زندگی کرد و تحصیلات قدیمه را در مکتبخانه های خصوصی آن زمان در تفرش بسیار شده بود، تا حد احتیاج وقتش آموخت. او بسیار به تحصیل فرزندانش هم توجه نشان می داد و بیسوادی را برایمان ننکش بزرگ می شمارد.

مردم تفرش عموما حتی بانوان به تحصیل و خواندن و نوشتن علاقمند بودند به همین جهت در تمام محله ها کتابخانه های متعدد وجود داشت و مورد استفاده عموم مردم قرار میگرفت.

حتی اشخاصی که در تابستان به کار زراعت و دامداری مشغول بودند، بقیهدفصول و زمان بیکاری را از دست نمیدادند و برای ادامة تحصیل به مکتب میرفتند.
لذا تفرشیها از قدیم دارای فرهنگ بالایی بودند و اغلب خوشنویس و با سواد محسوب می شدند.
شهرستان تفرش که به فاصلة220کیلومتری جنوب غرب تهران قرار گرفته منطقه ایست کوهستانی با آب و هوای معتدل و سرسبز و خرم با محیطی آرام و دلنشین که به همین مناسبت تفرشیهای مقیم تهران و دیگر شهرهای کشور فصل تابستان را برای استراحت و استفاده از آب و هوای لطیف و سالم به آنجا روی می آورند.
جوانی ابراهیم کاریابی در تهران
بالاخره مرغ دل ابراهیم که آرزوهای بسیار بزرگی در سر و دل میپروراند با اجازة مادرش که تنها سرپرست او بعد از مرگ پدر بود، قفس شکست و به سوی پایتخت پرگشود.
با اینکه در آن زمان به یمن حضور خوشنویسان تفرشی و دستگاه های دولتی هجرت و کوچ برای رشد و شکوفایی عادی بود و کارمندی دولت قرب و منزلتی خاص بین مردم داشت و برای ابراهیم که در زمان خودش فردی با سواد محسوب می گشت و او می توانست با استفاده از نفوذ همشهریانش که در ادارات دولتی مصدر کار بودند و اغلب آن ها پست های کلیدی و مهم داشتند استخدام در یکی از دستگاه های دولتی کار سهل و آسانی بود معهذا او به کار دولتی و جیره بگیری رغبتی نداشت و از آن جایی که در سر آرزوهای بزرگی می پرورانید شغل آزاد را ترجیح داد
از کارهای برجسته ایشان 
تاسیس بیمارستان -احداث حمام عمومی-ساختن مدرسه -خیابان کشی درسطح شهر باکمک اهالی-ایجاد پارک ومیدان باغ ملی ازسال1330
وخدمات ارزشمندبسیار        روحش شاد

[ چهارشنبه 89/8/12 ] [ 12:51 صبح ] [ محمد رضامشهدی ] [ نظرات () ]

غارهای تفرش

اغلب غارهای تفرش مربوط به دوران دوم زمین شناسی است که منشا تشکیل آن در رگه های آهکی ذکر شده است.
سه غار اول این لیست با فاصله کمی از یکدیگر در دل کوه و بر فراز روستای کوهین قرار دارند.

غارهای شناخته شده عبارتند از
1- غار علی خورنده،
2- غار گاو خور
3- غار نویوئی یا نویوهی
4- غار پلنگ
5- غار دام دام تلخاب
6- غار امجک (که در 2-3 سال گذشته شناسایی و مورد بازدید غارنوردان قرار گرفته است.)

غار علی خورنده
در فاصله 3 کیلومتری جنوب غربی تفرش و در ارتفاعات کوه نقره کمر معروف به خشه قرار دارد وبرای رسیدن به آن می باید از روستای کوهین عبور نمود و از دیواره ای به طول تقریبی 15 متر است و شامل 3 بند می باشد صعود کرد. ورودیه غار با شیب ملایم به تالار اصلی که در آن حوضچه هایی قرار دارد می رسد. در طرف راست چاهی به عمق 5 متر واقع است که به "حمامک" شهرت دارد همچنین حفره دیگری نیز در این غار وجود دارد که به "مسجدک" معروف است. در سقف و دیوار این غار استلاکیت ها و استلاکمیت ها مشاهده می شود.

غار گاو خور
یا گوخل (خل در لهجه محلی به معنی سوراخ است) این غار با فاصله ای کمتر از دویست متر در همان مختصات غارعلی خورنده قرار دارد و تالاری بسیار بزرگ دارد که به راهرویی به طول 100 متر منتهی می شود و بعد از آن حوضچه غار قرار دارد.

غار امجک

در منطقه رودبار و در ارتفاع 1900 متری از سطح دریا و در فاصله 63 کیلومتری شمال غربی تفرش بر فراز دره سلطان امجک قرار گرفته است. ورودی آن دیواره ای به طول 12 متر دارد که برای ورود به آن باید با کمک ابزار از این دیواره گذشت. در آنجا نردبانی به طول 10 متر ساخته شده و پس از فرود منطقه استلاکیت ها و استلاکمیت ها قرار دارد که به علت اینکه تاکنون کسی به آن دسترسی پیدا نکرده است بکر و دست نخورده باقی مانده و پایین تر از آن دهلیزی با حوض پرآب دیده می شود. همچنین دو دیواره به ارتفاع 7 متر و دیگری به ارتفاع 2 متر در مسیر غار نوردان قرار می گیرد و در انتها راهرویی با مجموعه بسیار زیبایی از گلفشنگ های سقف . دیوار، ما را به انتهای غار که زیستگاه خفاشان است هدایت می کند.
عکس از زیبا دلان

[ چهارشنبه 89/8/12 ] [ 12:45 صبح ] [ محمد رضامشهدی ] [ نظرات () ]
          مطالب قدیمی‌تر >>

.: Weblog Themes By WeblogSkin :.
درباره وبلاگ

لینک های مفید
امکانات وب
 Flag Counter
free counters
abzarak.com

javahermarket



بازدید امروز: 6
بازدید دیروز: 9
کل بازدیدها: 158612