از تفرش بیشتر بدانیم | ||
[ یکشنبه 89/9/21 ] [ 1:26 عصر ] [ محمد رضامشهدی ]
[ نظرات () ]
ماه محرم در تفرش
[ پنج شنبه 89/9/11 ] [ 1:27 عصر ] [ محمد رضامشهدی ]
[ نظرات () ]
[ پنج شنبه 89/9/11 ] [ 1:22 عصر ] [ محمد رضامشهدی ]
[ نظرات () ]
آبانبار بلور محله فم تفرش، اثری به جا مانده از دوره قاجار است [ سه شنبه 89/9/2 ] [ 7:49 صبح ] [ محمد رضامشهدی ]
[ نظرات () ]
[ دوشنبه 89/9/1 ] [ 6:57 صبح ] [ محمد رضامشهدی ]
[ نظرات () ]
امامزاده ابوالعلی [ شنبه 89/8/29 ] [ 11:30 عصر ] [ محمد رضامشهدی ]
[ نظرات () ]
آغاسته کردن :پر کردن پتله:گندمپخته و دستاس شده تنده گیره زرد الوی درشت چقلی :شکایت خسگول : مدفوع الاغ گیلیوار : مار مولک مزگو: هاون سنگی واج رفتن:سرگرم شدن ملیچ:گنجشک سوک : کنج -گوشه چپوش : بز نر غلو : زیاد زءیر : اسهال رشمه : طناب دارتک : دارکوب دانگو : مغز بادام تلخ بو داده خش خشک : اهسته اهسته چپال : چپ دست خسنک : بختک کابوس پت : پوزه بوا کور : جغد قزقان : دیگ اسدوم : انبر اسگلیدن: پاره شد [ دوشنبه 89/8/17 ] [ 1:32 عصر ] [ محمد رضامشهدی ]
[ نظرات () ]
صنایع دستی تفرش در زمانهای قدیم چیزی به نام صنایع دستی به مفهوم و مصرف امروزی وجود نداشت. بلکه شاغلین در حرفه های مختلف از روی ذوق و هنر استعدادی خود جنبه های زیباسازی به محصولات خود می دادند. پس ریشه صنایع دستی را می بایست در استادان مشاغل قدیمی مختلف یافت که به منظور تامین روزی خود و خانواده و همچنین به منظور نیاز مصرف کننده دست به تولید محصولات می زدند. نه برای تزئین صرف و دکوراسیون. مردم هر منطقه از روی وجود زمینه تولید و یا استعداد و شرایط جغرافیایی طبیعی محل سکونت خود دست به تولید محصولات مورد نیاز زندگی خود می زدند و برای جبران محصولات دیگری که دچار کمبود پان بودند به ناچار با برقراری ارتباط با دیگر مردم به عرضه محصولات می پرداختند. برای نمونه در قدیم کرباس بافی و تولید کبریت جز محصولات اهالی روستای کهک بود و برای عرضه این محصولات به بسیاری از نقاط دور و نزدیک سفر می کردند. همین موضوع باعث می شد استادانی در حال رفت و آمد به دیگر مناطق باشند. آهنگری یکی از شاخص ترین استادان آهنگری که برای ساخت ابزار آلات کشاورزان از تفرش به منطقه رودبار سفر می کرد مرحوم استاد اکبر حاجیان آهنگری مستعد و مبتکر بود که حتی با وجود بی سوادی وقتی پای پیاده به روستاهای رودبار می رفت و سفارش و یا بیعانه می گرفت و ماهها بعد محصولات ساخته شده را برای تحویل به آنجا می برد. اسامی همه افراد و تمامی حساب و کتابها را در حافظه خود نگاه می داشت. استاد حاجیان بعدها یک کارگاه آهنگری ثابت در بازار ترخوران به راه انداخت و تا سن 83 سالگی به ساخت ابزاری مانند : انواع قیچی – داس- تبر- تیشه- کلنگ – شانه قالی بافی- انواع کارد و چاقو پرداخت. کاردهای ساخت ایشان در سطح استان مرکزی معروف است. استاد حاجیان در آخرین ماه های عمر خود هم مجبور بود چکش سنگین بر آهن گداخته بکوبد زیرا حق و حقوقی به نام بازنشستگی برای چنین استادان بزرگی وجود ندارد. گیوه دوزی بدون کفش زیر پا نمی توان به کار فعالیت پرداخت. استادان گیوه دوز زیادی در محله ترخوران (بازار) وجود داشتند و به تولید گیوه های محکم و دست و دوز می پرداختند که جوابگوی کار کشاورزان در مزارع و بیابان باشد. استاد عباس فضلی از آخرین و بهترین گیوه دوزان تفرش محسوب می شود. تنور سازی در هر خانه وجود یک تنور بسیار واجب بوده و خانه قدیمی را نمی توان یافت که در آن تنوری نصب نشده باشد . فن ساخت تنور بسیار خاص و متقاوت بوده و با آن که از گل ساخته می شود اما مراحل ساخت آن هیچ شباهتی به سفالگری ندارد. مر حوم استاد ولی اله قاسمی از آخرین و بهترین تنور سازان تفرش و یا حتی استان مرکزی بود و چقدر افسوس که این اساتید ماهر شاگردی ندارند که علم و هنر خود را به نسل های آینده انتقال دهند. قالیبافی و گلیم بافی قالیبافی را می توان گل سرسبد هنر ایرانی دانست و در جهان به آن افتخار کرد. قالیبافی و گلیم بافی در زمانهای قدیم در این منطقه دارای رونق خاصی بود . در سه منطقه رودبار – تفرش – فراهان سه سبک و نقش متفاوت وجود داشت هرکدام دارای نقش انحصاری برای خود بودند مانند نش بازرجان – فیض آبادی و فراهان که دارای شهرت جهانی نیز هستند. اما افسوس که تولید و بافت قالی در این سه منطقه تقریبا به صفر رسید ه است. مس در استان مرکزی از قدیم حرفه مسگری رایج بوده است اما امروزه با روی کار آمدن ظرف های استیل، ملامین، بلور و چینی ، این صنعت با رکود بسیار روبرو شده است. در اراک به جز معدود استادان قدیمی ، دیگر کسی به این حرفه اشتغال نمی ورزد. اما در شهرستان تفرش این حرفه به صورت دیگری جلوه کرده است: ساخت ظروف مسی فانتزی و کوچک. اساس این کار الگوبرداری از ظروف مسی بزرگ، مانند پارچ، آفتابه، سینی، دیزی، تاس، هاون و دیگر ظروف است و در ساخت آن که مشتمل بر 30 قطعه هستند ابزار مخصوص، حوصله و دقت بسیار دخالت دارد. این ظروف خیلی کوچک خیلی سریع مورد استقبال مردم و گردشگران قرار گرفت و افراد مختلفی وارد بازار این هنر شده و مشغول تولید و عرضه این محصولات شدند. از اینجا بود که این محصولات جزو هنر اختصاصی صنایع دستی و اصلی ترین سوغات هنری تفرش شد. بیشترین سازندگان این ظروف مسی جوانان و در پاره ای اوقات زنان هستند. طرح ساخت ظروف مسی تزئینی و کوچک حدود 30 سال پیش (1355) توسط عبدالرضا کاظمی (همراه با برادر وی داوود کاظمی) هنرمندان ناشنوای تفرشی ابداع شده است. هم اکنون این هنرمند ناشنوا علاوه بر ساخت ظروف مسی ، به طراحی و ساخت وسایل قدیمی مانند قفلهای عهد قاجار، ترازو و قپان، کشکول و تبرزین، چراغهای قدیمی، سماور و درهای قدیمی می پردازد. این محصولات در شهرهای اصفهان، تهران، زنجان، کرمان، مشهد و بسیاری از شهرهای ایران توزیع می شوند. متاسفانه به دلیل عدم وجود بسته بندی و نداشتن اسم و رسم، این محصولات در هر شهری به هر نامی و با هر قیمتی به فروش می رسد. متاسفانه این صنعت زیبای کهن به علت گرانی مواد اولیه، نوسان بازار فروش و توجه ناکافی سازمان صنایع دستی ، رونق اولیه خود را به عنوان یک حرفه از دست داده و به حرفه ای تفننی و سرگرم کننده تبدیل شده است. این وظیفه ماست که با حمایت ها و همفکری خود دست به اقداماتی بزنیم تا بتوانیم این صنعت را به جایگاهی که باید داشته باشد برسانیم. معرق با ساقه گندم سرکار خانم بینا در حال حاضر مشغول به انجام این هنر هستند و تابلوهایی را با استفاده از ساقه گندم تهیه می نمایند. خط و خوشنوسی از دیگر هنرهای مردم تفرش باید به خوشنویسی اشاره کرد که اساتید و بزرگان زیادی را در این زمینه داشته ایم. سایر : سبد بافی - گلدوزی - کبریت سازی قدیم - کیسه حمام [ چهارشنبه 89/8/12 ] [ 8:40 عصر ] [ محمد رضامشهدی ]
[ نظرات () ]
![]() ابراهیم کاریابی « تفرشیها هر کجا باشند نسبت به موطن اصلی خویش علاقة وافر و حیرت آوری دارند که در میان تمام اقوام زبانزد میباشد.» مردمی که همیشه در مواقع انجام کارهای عمومی و عام المنفعه برای کمک و همیاری پیش قدم می*گردند. از قدیم الایام تفرش در تقسیمات کشوزی بهصورت بخشی از شهرستان اراک منظور شده بود که مرکز بخش « شهر فعلی تفرش » از دو قسمت یا دو محلة بزرگ نزدیک به هم بهنامهای فم و طرخوران تشکیل می شد. ابراهیم حاج قربانی در سال 1281 در محلة فم تفرش در خانوادة مذهبی قدم به عرصة وجود گذاشت و سنین جوانی را در تفرش زندگی کرد و تحصیلات قدیمه را در مکتبخانه های خصوصی آن زمان در تفرش بسیار شده بود، تا حد احتیاج وقتش آموخت. او بسیار به تحصیل فرزندانش هم توجه نشان می داد و بیسوادی را برایمان ننکش بزرگ می شمارد. مردم تفرش عموما حتی بانوان به تحصیل و خواندن و نوشتن علاقمند بودند به همین جهت در تمام محله ها کتابخانه های متعدد وجود داشت و مورد استفاده عموم مردم قرار میگرفت. حتی اشخاصی که در تابستان به کار زراعت و دامداری مشغول بودند، بقیهدفصول و زمان بیکاری را از دست نمیدادند و برای ادامة تحصیل به مکتب میرفتند. لذا تفرشیها از قدیم دارای فرهنگ بالایی بودند و اغلب خوشنویس و با سواد محسوب می شدند. شهرستان تفرش که به فاصلة220کیلومتری جنوب غرب تهران قرار گرفته منطقه ایست کوهستانی با آب و هوای معتدل و سرسبز و خرم با محیطی آرام و دلنشین که به همین مناسبت تفرشیهای مقیم تهران و دیگر شهرهای کشور فصل تابستان را برای استراحت و استفاده از آب و هوای لطیف و سالم به آنجا روی می آورند. جوانی ابراهیم کاریابی در تهران بالاخره مرغ دل ابراهیم که آرزوهای بسیار بزرگی در سر و دل میپروراند با اجازة مادرش که تنها سرپرست او بعد از مرگ پدر بود، قفس شکست و به سوی پایتخت پرگشود. با اینکه در آن زمان به یمن حضور خوشنویسان تفرشی و دستگاه های دولتی هجرت و کوچ برای رشد و شکوفایی عادی بود و کارمندی دولت قرب و منزلتی خاص بین مردم داشت و برای ابراهیم که در زمان خودش فردی با سواد محسوب می گشت و او می توانست با استفاده از نفوذ همشهریانش که در ادارات دولتی مصدر کار بودند و اغلب آن ها پست های کلیدی و مهم داشتند استخدام در یکی از دستگاه های دولتی کار سهل و آسانی بود معهذا او به کار دولتی و جیره بگیری رغبتی نداشت و از آن جایی که در سر آرزوهای بزرگی می پرورانید شغل آزاد را ترجیح داد از کارهای برجسته ایشان
تاسیس بیمارستان -احداث حمام عمومی-ساختن مدرسه -خیابان کشی درسطح شهر باکمک اهالی-ایجاد پارک ومیدان باغ ملی ازسال1330
وخدمات ارزشمندبسیار روحش شاد [ چهارشنبه 89/8/12 ] [ 12:51 صبح ] [ محمد رضامشهدی ]
[ نظرات () ]
غارهای تفرش
اغلب غارهای تفرش مربوط به دوران دوم زمین شناسی است که منشا تشکیل آن در رگه های آهکی ذکر شده است. سه غار اول این لیست با فاصله کمی از یکدیگر در دل کوه و بر فراز روستای کوهین قرار دارند. غارهای شناخته شده عبارتند از 1- غار علی خورنده، 2- غار گاو خور 3- غار نویوئی یا نویوهی 4- غار پلنگ 5- غار دام دام تلخاب 6- غار امجک (که در 2-3 سال گذشته شناسایی و مورد بازدید غارنوردان قرار گرفته است.) غار علی خورنده در فاصله 3 کیلومتری جنوب غربی تفرش و در ارتفاعات کوه نقره کمر معروف به خشه قرار دارد وبرای رسیدن به آن می باید از روستای کوهین عبور نمود و از دیواره ای به طول تقریبی 15 متر است و شامل 3 بند می باشد صعود کرد. ورودیه غار با شیب ملایم به تالار اصلی که در آن حوضچه هایی قرار دارد می رسد. در طرف راست چاهی به عمق 5 متر واقع است که به "حمامک" شهرت دارد همچنین حفره دیگری نیز در این غار وجود دارد که به "مسجدک" معروف است. در سقف و دیوار این غار استلاکیت ها و استلاکمیت ها مشاهده می شود. غار گاو خور یا گوخل (خل در لهجه محلی به معنی سوراخ است) این غار با فاصله ای کمتر از دویست متر در همان مختصات غارعلی خورنده قرار دارد و تالاری بسیار بزرگ دارد که به راهرویی به طول 100 متر منتهی می شود و بعد از آن حوضچه غار قرار دارد. غار امجک ![]() در منطقه رودبار و در ارتفاع 1900 متری از سطح دریا و در فاصله 63 کیلومتری شمال غربی تفرش بر فراز دره سلطان امجک قرار گرفته است. ورودی آن دیواره ای به طول 12 متر دارد که برای ورود به آن باید با کمک ابزار از این دیواره گذشت. در آنجا نردبانی به طول 10 متر ساخته شده و پس از فرود منطقه استلاکیت ها و استلاکمیت ها قرار دارد که به علت اینکه تاکنون کسی به آن دسترسی پیدا نکرده است بکر و دست نخورده باقی مانده و پایین تر از آن دهلیزی با حوض پرآب دیده می شود. همچنین دو دیواره به ارتفاع 7 متر و دیگری به ارتفاع 2 متر در مسیر غار نوردان قرار می گیرد و در انتها راهرویی با مجموعه بسیار زیبایی از گلفشنگ های سقف . دیوار، ما را به انتهای غار که زیستگاه خفاشان است هدایت می کند. عکس از زیبا دلان
![]() ![]() [ چهارشنبه 89/8/12 ] [ 12:45 صبح ] [ محمد رضامشهدی ]
[ نظرات () ]
|
||
[ فالب وبلاگ : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] |