تکیه زاغرم

تکیه زاغرم با بیش از 150 سال قدمت قدیمی ترین تکیه در کشور  می باشد و یکی از 14 تکیه موجود تفرش است که در محله زاغرم شهر
تفرش واقع شده و در حال حاضر هر چهار طرف آن باز می باشد.

پوشش چوبی بنای تکیه زاغرم تفرش به تاریخ 9/1/1378 به شماره 2281 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

در ایام سوگواری ابا عبدالله الحسین (ع) مراسم های عزاداری امام حسین (ع)،
مراسم سینه زنی، تعزیه خوانی و سوگواری، برگزاری تعزیه ، در این تکایا
برگزار می شود

تکیه زاغرم که ازمعمارهای قابل توجه ایرانی برخورداراست که درسال 1274 هجری
قمری بنا شده است. این بنا با خشت و کاه گل وتیرهای چوبی بنا شده و از نظر
معماری قابل توجه است و متعلق به دوران قاجار می باشد.

کتیبه سنگی که بر روی جرز سمت راست ایوان ورودی اصلی بنا قرار گرفته موید
دوران سلطنت ناصر الدین شاه قاجار می باشد اما قدیمی ترین بخش تکیه زاغرم،
ایوان ورودی ضلع جنوب شرقی می باشد.

قوس جناقی کند بوده و اسم معمار آن بر داخل رسم بندیهای مرکزی ایوان ورودی
نقر شده است مقرنس کاری ظریف داخل رسم بندیهای ایوان شباهت زیادی به شیوه
مقرنس کاری دوران صفوی دارد بنای فوق از جمله بناهای دو ایوانی می باشد که
در ضلع های شمالی غربی و جنوب شرقی قرار گرفته اند .


کف ایوانها، از کف اصلی تکیه 5/1 متر بالاتر می باشد در مجاورت ایوان شمال
غربی یک حجره در طرفین ایوان قرار دارد. در اضلاع شمالی و جنوبی تکیه هشت
حجره وجود دارد که دارای طاقهای گنبدی می باشند داخل صحن شش ستون استقرار
یافته که در دو ردیف سه تایی می باشند بنای فوق دارای چهار ورودی در زوایای
اصلی می باشد. تزئینات بنای مذکور شامل مقرنسکاریهای ظریف و ریم بندیهای
واقع در ضلع جنوب شرقی ایوان ورودی اصلی است ضمنا" درب دو لنگه چوبی قدیمی
این تکیه دارای تزئینات گل میخ کولون و تسمه های بسیار زیبایی است که به
احتمال زیاد مربوط به دوره صفویه می باشد.

مصالح اصلی به کار رفته در بنای تکیه زاغرم شامل سنگ درپی ها، خشت در سازه
اصلی آجر در سازه و نماها، چوب در ستونها و پوشش سقف و آهک گل و گچ که در
تزئینات نیز به کار رفته است می باشد تکیه زاعزم محل برگزاری مراسم مذهبی
بویژه دهه محرم و صفر بوده وهیئتهای عزاداری سالار شهیدان به سوگواری و
اجرای تعزیه خوانی می پردازند. نکته جالب توجه درمورد این بنا تداوم انجام
مراسم مختلف مذهبی در این تکیه از دوران صفویه تا عصر حاضر می باشد که هنوز
رونق اولیه خود را بر خوردار می باشند. این تکیه درسال1384توسط میراث
فرهنگی مرمت شد